Hier zijn motief.
Michel Gastkemper heeft een nieuwe reactie op het bericht "Ecuador" achtergelaten:
Beste Matthijs,
Over mensen kan ik me blijven verbazen. Over jou bijvoorbeeld. Gisteren had ik toch een duidelijke boodschap aan jouw adres. Maar dat is blijkbaar aan dovemansoren gericht. Want je gaat onverdroten voort op de weg die je de laatste tijd bent ingeslagen, zonder rekening te houden met de plek waar je dat doet. Niet voor niets heb ik duidelijk gemaakt dat je daarvoor een eigen weblog zult moeten gebruiken, die dan als een soort dorpspomp volgens jouw eigen opvattingen kan fungeren. Daar is deze weblog niet voor bedoeld, die dient een ander doel. In de eerste plaats feitelijke informatie te verschaffen, met relevante teksten en documenten die voorzien zijn van titel, auteur, datum, bron, context en link indien van toepassing, om enige achtergrondinformatie te bieden en zelfs indien mogelijk inzicht, zoals in de kop van deze weblog vermeld. Jij bootst dit, weliswaar op je eigen onnavolgbare manier, na in je reacties. Dat het niet na te volgen is, is al een teken aan de wand: het vraagt in de eerste plaats zorgvuldigheid en accuraatheid in brongebruik, met een juiste weergave en een onderscheid wat van de bron komt en wat van jezelf. Dat schort er bij jou ernstig aan; het is ook niet iedereen gegeven om dit te doen. Indien dit met mate gebeurt vind ik het geen probleem. Maar op een gegeven moment kan het echt niet meer, is het niet langer te tolereren. Het feit dat er bij dit bericht al 28 reacties van jou (van de in totaal 44) van dien aard staan, zegt eigenlijk al genoeg. Met een eervolle plaats voor 13 reacties van Anoniem(en), waar voor het merendeel weer jou wordt nagedaan, dus een soort zwaan-kleef-aan effect. Dit heeft een hoog dorpspompgehalte en dat hoort hier niet thuis. Als je niet uit jezelf kunt inbinden, zal ik het moeten doen. Jammer, maar helaas; het moet blijkbaar zo zijn.
In zijn reactie gaat hij niet in op eerdere reacties van lezers zoals bijvoorbeeld:
|
15:07 (23 uren geleden)
 | | ||
| ||||
Anoniem heeft een nieuwe reactie op het bericht "Ecuador" achtergelaten:
Michel,Je zegt:'Ik moet immers alles kunnen verantwoorden wat hier verschijnt.'
Aan wie dan? Wat Matthijs zegt is toch voor zijn rekening? Daar hoef jij toch geen rekenschap voor af te leggen?
Eerst kreeg ik van jou al de boodschap dat anoniem reageren eigenlijk geen reactie verdient en nu krijgt Matthijs de boodschap dat hij mag zwijgen of ophoepelen.
Het komt er blijkbaar op neer dat hier alleen een bepaald geluid mag worden gehoord. Daarmee wordt de vrijheid van geestesleven de nek omgedraaid.
Kritisch, maar positief? Tja...
een kritische geest
|
16:03 (22 uren geleden)
| | ||
| ||||
Anoniem heeft een nieuwe reactie op het bericht "Ecuador" achtergelaten:
Als ik ook even voor Michel mag 'pleiten'. Ik heb uit vroegere reacties van Michel begrepen dat zijn weblog vooral een 'leesblog' is dat hij ook als een soort van archief gebruikt om stukken die van het internet zijn verdwenen alsnog terug te vinden. Klopt denk ik wel, hé Michel?
Persoonlijk vind ik dat wel een vrij stoffige bedoening (vaak eigen aan archief).
Dat neemt anderzijds niet weg dat hier kan gereageerd worden en dat Matthijs daar met veel energie gebruik van maakt. Ik ben eerlijk gezegd door de reacties van Matthijs dit blog wat meer gaan waarderen en ben me ook beginnen afvragen waarom er niet meer respons is gekomen op de zaken die hij aandraagt.
Misschien zie ik het niet goed, maar volgens mij zoekt Matthijs gewoon het gesprek. Ik vind het dan ook vreemd hoe hij hier benaderd wordt? Alsof hij een criticus van de antroposofie is ;-)
Wat is nu eigenlijk het probleem? Dat Matthijs vrijuit spreekt? Laat dat nu precies zijn waar iemand zoals ik, die nogal wat reserves heeft wat antroposofen betreft (vanwege het vaak niet willen praten van de laatsten)terug een kans ziet om een goed gesprek te voeren met een antroposoof.
En wat krijgen we nu voor beweging? Op het verbindend gebaar dat Matthijs door zijn spreken bewerkstelligt, wordt de rem gezet.
Mag er niet over de antroposofie (en wat daar nog aanhangt) gepraat worden dan? Ik denk van niet, maar voor de zekerheid vraag ik het nog eens. Waar moeten we bang voor zijn? Dat het instituut antroposofie omvalt? Misschien dat dan eens wat mensen echt naar het gedachtegoed gaan kijken.
en deze:
Als ik ook even voor Michel mag 'pleiten'. Ik heb uit vroegere reacties van Michel begrepen dat zijn weblog vooral een 'leesblog' is dat hij ook als een soort van archief gebruikt om stukken die van het internet zijn verdwenen alsnog terug te vinden. Klopt denk ik wel, hé Michel?
Persoonlijk vind ik dat wel een vrij stoffige bedoening (vaak eigen aan archief).
Dat neemt anderzijds niet weg dat hier kan gereageerd worden en dat Matthijs daar met veel energie gebruik van maakt. Ik ben eerlijk gezegd door de reacties van Matthijs dit blog wat meer gaan waarderen en ben me ook beginnen afvragen waarom er niet meer respons is gekomen op de zaken die hij aandraagt.
Misschien zie ik het niet goed, maar volgens mij zoekt Matthijs gewoon het gesprek. Ik vind het dan ook vreemd hoe hij hier benaderd wordt? Alsof hij een criticus van de antroposofie is ;-)
Wat is nu eigenlijk het probleem? Dat Matthijs vrijuit spreekt? Laat dat nu precies zijn waar iemand zoals ik, die nogal wat reserves heeft wat antroposofen betreft (vanwege het vaak niet willen praten van de laatsten)terug een kans ziet om een goed gesprek te voeren met een antroposoof.
En wat krijgen we nu voor beweging? Op het verbindend gebaar dat Matthijs door zijn spreken bewerkstelligt, wordt de rem gezet.
Mag er niet over de antroposofie (en wat daar nog aanhangt) gepraat worden dan? Ik denk van niet, maar voor de zekerheid vraag ik het nog eens. Waar moeten we bang voor zijn? Dat het instituut antroposofie omvalt? Misschien dat dan eens wat mensen echt naar het gedachtegoed gaan kijken.
en deze:
|
21:17 (17 uren geleden)
| | ||
| ||||
Anoniem heeft een nieuwe reactie op het bericht "Ecuador" achtergelaten:
Michel,
'...er zijn ook nog anderen die moeten kunnen reageren.'
Die snap ik niet? Als iemand anoniem reageert verdient die volgens jou geen reactie, als iemand te veel reageert moet die maar ergens anders gaan typen,...
Wat wil jij nu precies? Wees dan een keer duidelijk? Wat zijn je verwachtingen dan als iemand wil reageren? Wat is de bedoeling van het reactiekader? Is het een vrije ruimte of zijn er bepaalde voorwaarden aan verbonden om erin te mogen typen? En wat zijn dan eventueel die voorwaarden?
Is het de bedoeling dat een dialoog ontstaat door je berichtgeving of gaat het op dit blog louter en alleen om weergeven van vooraf geselecteerd nieuws uit en over de 'antroposofische wereld'?
Is er plaats voor berichtgeving over antroposofische aangelegenheden die recht van de werkvloer komt? berichtgeving die uit het hart van de mensen komt?
Michel,
'...er zijn ook nog anderen die moeten kunnen reageren.'
Die snap ik niet? Als iemand anoniem reageert verdient die volgens jou geen reactie, als iemand te veel reageert moet die maar ergens anders gaan typen,...
Wat wil jij nu precies? Wees dan een keer duidelijk? Wat zijn je verwachtingen dan als iemand wil reageren? Wat is de bedoeling van het reactiekader? Is het een vrije ruimte of zijn er bepaalde voorwaarden aan verbonden om erin te mogen typen? En wat zijn dan eventueel die voorwaarden?
Is het de bedoeling dat een dialoog ontstaat door je berichtgeving of gaat het op dit blog louter en alleen om weergeven van vooraf geselecteerd nieuws uit en over de 'antroposofische wereld'?
Is er plaats voor berichtgeving over antroposofische aangelegenheden die recht van de werkvloer komt? berichtgeving die uit het hart van de mensen komt?
|
08:10 (6 uren geleden)
| | ||
| ||||
Anoniem heeft een nieuwe reactie op het bericht "Ecuador" achtergelaten:
Over individualiteit gesproken. Een van mijn favoriete acteurs uit de vroege jaren van de film.
'I sent the club a wire stating, PLEASE ACCEPT MY RESIGNATION. I DON'T WANT TO BELONG TO ANY CLUB THAT WILL ACCEPT ME AS A MEMBER.'
Groucho Marx
Verenigingsleven; impuls antroposofie; individualiteit; positief kritisch; maat houden; grenzen stellen; vrije ruimte; ... het passeert allemaal de revue.
Alsnog klinkt iets na van 'ga ergens anders spelen'.
En wat zegt dan nu alweer meer dan drie jaar geleden de blogbeheerder?
(...) Voor mij is dit weer de typische antroposofische manier van handelen: pas als er van buitenaf vervelende dingen dreigen, ziet men zich genoodzaakt wat te ondernemen. Bijzonder reactief dus. Het is een nogal inerte beweging, de antroposofische. Let er maar eens op: nieuwe ontwikkelingen worden bijna altijd in gang gezet door externe factoren. Ik kan dat ook wel begrijpen; door historische gegroeide omstandigheden is hier bijna niet aan te ontkomen. Men heeft zijn handen zo vol aan het draaiende houden van de eigen organisatie, aan het meest dringende, dat juist de mensen met ontwikkelingspotentie meestal worden beknot en hun heil elders zoeken.
Neem de Antroposofische Vereniging: is dat nu de plek waar de antroposofie haar meest vernieuwende en dynamische kant laat zien? Integendeel zou ik zeggen. Niets lelijks over de mensen die daar hun stinkende best doen om er wat van te maken. Maar heel erg lekker ruikt het er toch ook weer niet, om in deze beeldspraak te blijven. Terwijl je zou denken dat iedereen hier als bijen om de honing zou zwermen.
Met hartelijke groet,
Michel Gastkemper (...)
http://antroposofieindepers.
'Hun heil elders zoeken.'
Boemerangeffect?
Ik overweeg of en welke stappen ik kan ondernemen, nu wordt het interressant wie achter hem staan en welke belangen hij meer dient dan de van hemzelf.
Over individualiteit gesproken. Een van mijn favoriete acteurs uit de vroege jaren van de film.
'I sent the club a wire stating, PLEASE ACCEPT MY RESIGNATION. I DON'T WANT TO BELONG TO ANY CLUB THAT WILL ACCEPT ME AS A MEMBER.'
Groucho Marx
|
09:06 (5 uren geleden)
| | ||
| ||||
Anoniem heeft een nieuwe reactie op het bericht "Ecuador" achtergelaten:
'We zijn op de wereld voor elkaar'Verenigingsleven; impuls antroposofie; individualiteit; positief kritisch; maat houden; grenzen stellen; vrije ruimte; ... het passeert allemaal de revue.
Alsnog klinkt iets na van 'ga ergens anders spelen'.
En wat zegt dan nu alweer meer dan drie jaar geleden de blogbeheerder?
(...) Voor mij is dit weer de typische antroposofische manier van handelen: pas als er van buitenaf vervelende dingen dreigen, ziet men zich genoodzaakt wat te ondernemen. Bijzonder reactief dus. Het is een nogal inerte beweging, de antroposofische. Let er maar eens op: nieuwe ontwikkelingen worden bijna altijd in gang gezet door externe factoren. Ik kan dat ook wel begrijpen; door historische gegroeide omstandigheden is hier bijna niet aan te ontkomen. Men heeft zijn handen zo vol aan het draaiende houden van de eigen organisatie, aan het meest dringende, dat juist de mensen met ontwikkelingspotentie meestal worden beknot en hun heil elders zoeken.
Neem de Antroposofische Vereniging: is dat nu de plek waar de antroposofie haar meest vernieuwende en dynamische kant laat zien? Integendeel zou ik zeggen. Niets lelijks over de mensen die daar hun stinkende best doen om er wat van te maken. Maar heel erg lekker ruikt het er toch ook weer niet, om in deze beeldspraak te blijven. Terwijl je zou denken dat iedereen hier als bijen om de honing zou zwermen.
Met hartelijke groet,
Michel Gastkemper (...)
http://antroposofieindepers.
'Hun heil elders zoeken.'
Boemerangeffect?
Ik overweeg of en welke stappen ik kan ondernemen, nu wordt het interressant wie achter hem staan en welke belangen hij meer dient dan de van hemzelf.
Mag ik in zijn visie 'buiten propotioneel' handelen, dan is zijn reactie behalve kleingeestig niet van dien aard zoals er in blogland in algemene zin mee wordt omgegaan.
In de ranking van meest gelezen berichten wordt ik feitelijk 'verborgen' mee genomen, zo ontstaat een spagaat. Het lijkt van de Blogeigenaar sterk op het gedrag van kinderen tijdens het knikkeren, tijdens het spel de regels wijziging om de baas te zijn.
Is baas zijn wel een rol die passend is, ik meende in Michel een gastheer te herkennen.
In 4 jaar tijd telt het Blog 4 reageerder boven 100, 1 boven 50, 7 onder 50 en 3 met 1 reactie, niet echt een indrukwekkend aantal reageerders, wel worden scores met regelmaat gemeld.
Je zou ook dankbaar kunnen zijn met reageerders of op reageerders kunnen in gaan dat zou het blog aanzienlijk verlevendigen.
Duidelijk en gemotiveerd onderbouwen waarom je niet ingaat op een reactie of niet inkunt gaan schept duidelijkheid.
Hier wordt afgeserveerd zonder de bal te raken.
Mijns inziens past de naam Antroposofie in de Pers niet meer, die wordt nu Antropsofie naar Michel Gastkemper in de Pers.
Of natuurlijk Antroposofie UIT de Pers.
In de ranking van meest gelezen berichten wordt ik feitelijk 'verborgen' mee genomen, zo ontstaat een spagaat. Het lijkt van de Blogeigenaar sterk op het gedrag van kinderen tijdens het knikkeren, tijdens het spel de regels wijziging om de baas te zijn.
Is baas zijn wel een rol die passend is, ik meende in Michel een gastheer te herkennen.
In 4 jaar tijd telt het Blog 4 reageerder boven 100, 1 boven 50, 7 onder 50 en 3 met 1 reactie, niet echt een indrukwekkend aantal reageerders, wel worden scores met regelmaat gemeld.
Je zou ook dankbaar kunnen zijn met reageerders of op reageerders kunnen in gaan dat zou het blog aanzienlijk verlevendigen.
Duidelijk en gemotiveerd onderbouwen waarom je niet ingaat op een reactie of niet inkunt gaan schept duidelijkheid.
Hier wordt afgeserveerd zonder de bal te raken.
Mijns inziens past de naam Antroposofie in de Pers niet meer, die wordt nu Antropsofie naar Michel Gastkemper in de Pers.
Of natuurlijk Antroposofie UIT de Pers.
4 opmerkingen:
Kan niet zeggen dat je buitenproportioneel hebt gehandeld, al heb je wel veel tekst binnengestouwd bij Michel Gastkemper. Maar de negatie van je (soms controversiële) aangevers doet me vreemd aan. Zeker omdat Michel aanvankelijk toch welwillend was wat jouw reacties betreft.
Voortaan bekijk ik antroposofie in de pers niet alleen kritisch, maar beoordeel ik ook op humorniveau.
Een kwinkslag die ik op 'Antroposofie in de pers' niet kwijt kon (moderatie), samen met de verwijzing naar de nieuwe weblog 'Antroposofische persweeën' van een anonieme 'outcast' http://antroposofieendepers.blogspot.com/ .
Groucho Marx indachtig wordt er bij Michel Gastkemper wel een (Duck) soep van gemaakt.
Groeten
Dag Matthijs,
Heb jij al je eigen reacties bij Michel Gastkemper verwijderd of daar opdracht voor gegeven? Of is dat louter en alleen een initiatief van Michel?
Ik begrijp niet zo goed waarom die daar weg zijn, vandaar.
Dag Mattijs en anoniem,
Ik heb nadat Mattijs is verbannen bij Gastkemper willen reageren, maar ook mijn reactie wordt niet geplaatst.
Michel praat liever met gelijk gestemden zonder weer woord, dan met mensen van buiten de muur. Kritische personen uit de eigen beweging krijgen domweg een prop in de mond.
Rigide en dogmatisch zijn geen eigenschappen waarmee je een beweging mee voorruit helpt.
Hallo Matthijs,
Ik heb jouw reacties op 'antroposofie in de pers' van in het begin dat jij op die weblog opdook altijd graag gelezen. Ik meen te hebben begrepen dat jij tot die strekking behoort die verkiest dat wat onder de vlag van de antroposofie naar buiten wordt gebracht waar moet zijn. No nonsens.
Zelf heb ik flinke kritiek op enkele werkgebieden van de antroposofie, maar ik respecteer wel mensen die er eerlijk voor uitkomen dat ze willen werken vanuit een bepaald gedachtegoed en daarover willen communiceren met andersdenkenden. Per slot van rekening zijn wij allemaal mensen die hier op deze 'aardkloot' er samen maar beter het beste van kunnen maken.
Dat jij bij Michel Gastkemper schijnbaar niet welkom bent op jouw eigen manier is een beweging die ik wel vaker heb waargenomen in de periode dat ik nog actief was binnen de antroposofische beweging. Alsof iets zeggen vanuit je'zelf' niet wenselijk is.
Persoonlijk had ik in het begin dat ik Michel met zijn blog zag starten een beetje een dubbel gevoel: ik vond hem op basis van zijn berichtgeving wel een geschikte kerel, maar vond het tegelijk ook vreemd dat hijzelf zo weinig zichtbaar was in zijn berichtgeving (wat heeft deze man zelf te vertellen?). Kortom: het leek allemaal een beetje onwezenlijk.
Ik hoop dat je zijn handelen van de laatste tijd niet aan je hart laat komen (misschien is de man overspannen of zo?) en dat je blijft zoals ik je op de blog van Michel heb leren kennen: authentiek. En steeds met een kwinkslag, wat vaak echt lachen was.
Hartelijke groeten en misschien treffen wij mekaar ooit nog wel eens 'los van de pc'.
Een reactie posten